بسم الله الرحمن الرحیم
هیچ حرفی ناگفتتی نیست
فی الواقع بیان‌کننده توان گفتنش رو نداره
ادم انقدر باهاشون سروکله میزنه ک خودش هم از خودش عاجز و درمونده میشه
و چقدر این حرفا.
گلوی آدم رو خنجر میزنه
قلب رو پاره پاره میکنه.
ذهن رو ب خارش میندازه.
و.
آخه خدایا.چند واج و اینهمه کارایی؟ :)
رسالت این ناگفته‌های باید گفت، چیزی جز آتش زدن روح و روان ادم نیست. و افسوس ک خاکستر این اتش هم موندگار میشه.
درست مثل خاطراتی ک هرچقدرم اتیششون بزنی
بازم گرد خاکسترشون میمونه.
گاهی ب این نتیجه میرسم ک شاید.مرگ هم.نتونه خیلی چیزارو در ادمی تسکین بده
و این نتیجه گیری، کمی تا قسمتی دردناکه
+الهی حال دل‌مان " معجزه " می‌طلبد :)
درباره این سایت